Ik zit al een paar weken na te denken over een goed onderwerp voor mijn column. Dat is voor mij best lastig merk ik… Ik wil namelijk niet klagen over dingen.
Zoals bijvoorbeeld de mensen in de Midstraat. Die hebben last van hinderlijke geuren van de slager en van een restaurant… ik denk dan: je zult maar in Burgum (Sonac, kadaververwerkingsbedrijf) wonen, of naast een varkensboer. Dan valt de geur van rookworst of spruitjes toch erg mee? En als je in de Midstraat (of er vlakbij) gaat wonen dan kun je er vanuit gaan dat je overlast kunt ondervinden. Net als de geur van koffie bij Noorderwind… daar klaag je toch ook niet over? Of wel?

Zoveel mensen, zoveel meningen. Maar een echte sterke mening heb ík niet… meer. Toen ik begin 20 was, was ik vaak heel stellig… had overal een mening over en dacht regelmatig hartstikke zwart-wit. Als je wat ouder wordt komen de nuances… bij mij dan, denk ik…

Een paar onderwerpen die ik overwogen heb: de huizenprijzen van de woningen (in Joure), de gekte bij de supermarkten, de benzineprijzen die de pan uit rijzen en natuurlijk alle ellende rondom de coronacrisis. Maar als tegenhanger denk ik dan: de ziekenhuiscijfers zijn (bij het plaatsen van deze column) relatief laag, het is (deze week) mooi weer, de mondkapjes mogen nog steeds af en de terrassen zijn open! Er zijn zeker zaken om over te klagen* maar nog veel meer dingen om van te genieten!!
Dus doe dat dan ook vooral! En als u wilt klagen… dat mag ook van mij… doe dat dan maar hieronder!

*Voor de mensen die echt reden hebben om te klagen, door bijvoorbeeld ziekte, oprecht erg veel sterkte toegewenst. Dan mag u dit stukje als niet geschreven beschouwen.